Er wordt helaas ook druk ervaren door de medewerkers. Oorzaken liggen bij de onzekerheid over de contracten en de inkomensonzekerheid. Hier komt bij dat medewerkers vaker een disbalans ervaren tussen de uren die ze beschikbaar zijn, aan het werk zijn en daadwerkelijk ook uitbetaald krijgen. Omdat er veel hybride werk voorkomt vinden velen het ook belastend (reistijd; betrokkenheid) dat er gewerkt wordt bij meerdere opdrachtgevers en/of organisaties. Onderzoek geeft aan dat 31% van de respondenten aan zeer ontevreden te zijn met de werktijden en werkbelasting. [1]

Belangrijke aspecten die ook kunnen doorwerken in de psychosociale arbeidsbeleving zijn de toegenomen mondigheid/verruwing van ouders en deelnemers (weerbaarheid) en de grote gedrevenheid voor het vak en dienstbaarheid van medewerkers richting de deelnemers. Dit kan leiden tot het onvoldoende bewaken van de eigen grenzen.

Werkdruk hoort er in deze branche bij en is op zichzelf is niet ongezond. Voor sommige mensen is gezonde werkdruk zelfs een voorwaarde om te presteren. Werkdruk kan echter tot stress leiden. Als stress langdurig aanhoudt en er onvoldoende herstelmogelijkheden zijn, dan wordt het ongezond. Als het dus té veel wordt. En die werkstress kan leiden tot ziekte, verzuim en burn-out.

TNO heeft onderzocht dat 17% van de werknemers aangeeft burn-outklachten te ervaren. TNO concludeerde ook dat 37% van het ziekteverzuim in Nederland gerelateerd is aan werkstress. Werkstress is daardoor in Nederland het grootste arbeidsrisico. (Meer informatie in Bijlage 1 Factsheet week van de werkstress 2022).

Werkdruk is een vorm van psychosociale arbeidsbelasting. De definitie is: Er is sprake van werkdruk als een werknemer niet kan voldoen aan de gestelde kwalitatieve en kwantitatieve taakeisen. Met taakeisen worden bedoeld de eisen die aan het werk gesteld worden. Zij kunnen variëren in hoeveelheid, kwaliteit en werktempo.

Werkdruk is objectief en subjectief. In ieders werksituatie zijn er motiverende factoren (energiebronnen), maar ook belasting factoren (stressbronnen of energievreters) aanwezig. Werknemers met vergelijkbare functies, werkend op dezelfde afdeling en met dezelfde leidinggevende reageren soms totaal verschillend op belastende en motiverende factoren in de werksituatie.

Elke persoon gaat op een subjectieve manier om met de werksituatie, afhankelijk van zijn capaciteiten en belastbaarheid. Hierdoor is het mogelijk dat de ene persoon bij het verrichten van bepaalde werkzaamheden werkdruk ervaart terwijl dit voor anderen niet geldt. Met andere woorden: de mate waarin een persoon hiervan werkdruk ervaart, wordt bepaald door de combinatie van kenmerken van het werk én van de persoon.

Vanwege deze subjectiviteit is het belangrijk te beseffen dat genomen maatregelen ter vermindering van werkdruk elkaar niet tegenwerken. Wat voor de één fijn is (bijvoorbeeld duidelijker regels en éénduidige werkwijze) is voor de ander juist werkdruk verhogend (iemand die gesteld is op autonomie en eigen ruimte in het werk om iets op zijn eigen manier te doen). De basis voor de aanpak van werkdruk in deze arbocatalogus bestaat uit een persoonlijke analyse van werkdruk en werkplezier. Kies bewust voor het juiste niveau: individueel, team of organisatieniveau. Maak hierbij goed gebruik van ieders cirkel van invloed én zorg dat de gekozen oplossingen ook écht commitment hebben van alle betrokken spelers.

[1] Bron: sectorrapportage 2022